Na haar ontsnapping uit Fulsur Piek is het Phaun eindelijk gelukt om terug te keren naar het Wederwoud. Toch blijkt haar thuiskomst allesbehalve waar ze op had gehoopt. Het loopt spaak tussen Phaun en haar schoonzus Noova en beiden zullen de consequenties van hun acties onder ogen moeten zien.
Veel tijd om haar keuzes te overdenken krijgt Phaun echter niet, want ondanks haar hernieuwde vrijheid ligt de dreiging van de Raad van Vha’Rymn eeuwig op de loer.
Opnieuw begint ze aan een reis die haar innerlijke kracht als Vhéi op de proef zal stellen en waarin ze haast onoverkoombare hindernissen moet overwinnen. Zal Phaun erin slagen om de volken van Vha’Rymn te verenigen? Of is haar hoop op een betere toekomst tevergeefs?

ISBN: 9789083189055 – Uitgeverij Cauldron Books – Aantal pagina’s: 297 – Youg adult, fantasy

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘In dit laatste deel van de serie komen alle verhaallijnen bij elkaar en krijg je een antwoord op de vragen die je nog had.’

Hoofdpersonages

In Uit as herrezen staat Phaun centraal. In het tweede boek van de serie is ze erachter gekomen dat ze Vhéi is met bijzondere krachten, maar ook van wie de wereld veel verwacht. In dit slot van de serie moet ze haar lotsbestemming tot vervulling brengen. Daarbij krijgt ze hulp van de vrienden die ze heeft gemaakt, maar wordt ze ook veelvuldig tegengewerkt door diverse, gevaarlijke vijanden.
Met name Kojvo, met wiens verhaal je in Hij die niet bestaat kennis hebt kunnen maken, en schoonzus Noova spelen een belangrijke rol als helpers van Phaun. Maar ook Ambassadeur Hama, die belangrijk was in Als het duister roept, speelt een verrassende rol.
— Isolde

Sfeer

De fantasyboeken De Raad van Vha’Rymn vormen een spannende youngadultserie in een originele wereld. Er is veel gevaar voor de hoofdpersonen en er is veel dreiging. Dat maakt dat er best een duistere sfeer in het boek hangt. Je kijkt bij wijze van spreken steeds mee over de schouder van de hoofdpersoon.
De auteur, Valentijn Ringelberg, heeft veel aandacht besteed aan de worldbuilding en de beschrijvingen van de verschillende volken.
— Isolde

Schrijfstijl

Ik heb alle delen van deze serie gelezen, maar had bij dit boek het meeste moeite om er goed in te komen. Alle verhaallijnen komen samen en zijn eigenlijk steeds voorzien van een korte terugblik. Dat is enerzijds fijn, omdat je er daardoor gelijk aan herinnerd wordt over wie het ook alweer gaat. Maar anderzijds gaat dit ten koste van het tempo van het verhaal. Datzelfde geldt ook voor de fragmenten die zich afspelen in de Phauns droomwereld; ze zijn boeiend maar halen ook de vaart uit het verhaal.
Het is overigens noodzakelijk de voorgaande delen, en tussendelen zoals Eeuw van de Vhéi, te lezen om het verhaal echt te kunnen volgen. De terugblikken zijn goed als geheugensteuntje, maar niet om het verhaal te doorgronden.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Er vormde zich een brok in mijn keel die ik met moeite probeerde weg te slikken. ‘Dus nu is het mijn schuld?’
Manen terug had Ignes, de huismeesteres van Fulsur Piek, me met de neus op de feiten gedrukt. Ik was een Vhéi: iemand gedoemd om te leven met de zware taak van leiderschap op mijn schouders, gedoemd om te leven zonder me in te mogen houden om mijn bloedverwanten te beschermen.
Noova slaakte een verslagen zucht. ‘Niemand heeft schuld in deze –‘
‘Het is anders jóuw schuld dat ik nooit afscheid heb kunnen nemen,’ viel ik haar in de rede. ‘En dat is iets wat ik je niet kan vergeven.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Valentijn Ringelberg – De eeuw van de Vhéi

Recensie: Gabrielle Bernstein – Happy days