Recensie: William Gladstone – De twaalf

Recensie: William Gladstone – De twaalf


De Twaalf is een buitengewone en onvergetelijke roman over een hoogst ongebruikelijke, argeloze held. Als kind leeft Max in een wereld van kleuren en getallen en tot zijn zesde weigert hij te praten. Op vijftienjarige leeftijd heeft Max een bijna-doodervaring, waarbij hem in een visioen de namen van twaalf bijzondere mensen worden geopenbaard. Hoewel Max de betekenis van die twaalf namen niet begrijpt, kan hij het gevoel dat ze van grote betekenis zijn niet van zich af schudden. Na zijn studie aan Harvard en Yale gaan er acht jaar voorbij voordat Max de eerste van De Twaalf leert kennen.
De Twaalf neemt de lezer mee op een reeks spectaculaire avonturen in Israël, Griekenland, Engeland, India, Turkije, China, Japan en Mexico, culminerend in het inzicht waarom en hoe Max en De Twaalf zijn voorbestemd om de werkelijke betekenis van 21 december 2012 te ontdekken. Hun kennismaking kan de uitkomst zijn van een oude voorspelling van de Maya’s over de toekomst van onze planeet. Alleen De Twaalf kunnen de antwoorden leveren, omdat het lot van de hele mensheid aan een zijden draadje hangt…

ISBN: 9789022555323 – Uitgeverij Boekerij – Aantal pagina’s: 297 – Roman


*****

4 van de 5 sterren – Janet


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘De fascinerende levensreis van Max en de Twaalf, die de wereld zouden veranderen.’

Hoofdpersonages

*****

De hoofdrol is weggelegd voor Max, een uitzonderlijke jongen die opgroeit tot een man met een missie: de twaalf mensen ontmoeten wiens namen hij tijdens zijn bijna-doodervaring tot zich kreeg. Als lezer krijg je met veel verschillende personages te maken, die allemaal in meer of mindere mate iets hebben betekent in het leven van Max.
Zo is daar zijn oudere broer, Louis, die het succes van Max niet kan aanzien en de terreur uit Max’ jeugd was. Zijn ouders Jane en Herbert, die beiden dachten dat Max niet alles op een rijtje had tot hij op 6-jarige leeftijd vanuit het niets begon te praten en zijn intelligentie kenbaar maakte.
Max’ leraar, Senor Fernando Iglesias door wie hij werd geïnspireerd om de Spaanse taal te leren, wat hem in zijn verdere leven erg van pas kwam. En natuurlijk de Twaalf, wiens namen ik hier niet ga verklappen, want daar draait het hele boek immers om.
— Janet

Sfeer

*****

Bereid je voor op een rit in de sneltrein, want de gebeurtenissen volgen elkaar in onwaarschijnlijk tempo op. De twaalf vertelt in minder dan 300 bladzijden het leven van Max als kind tot senior. Soms vroeg ik me wel af waarom we met zoveel personages te maken kregen, die amper een bladzijde in het verhaal in beslag namen. Maar dat is het leven: sommige mensen die je leert kennen, zijn slechts een bladzijde aanwezig in jouw levensverhaal.
— Janet

Schrijfstijl

*****

Wat ik zo knap vind aan de schrijfstijl van William Gladstone, is dat het nergens verveelt. Je krijgt veel informatie en er wordt weinig tijd besteed aan elk van de gebeurtenissen, maar het fascineert alsnog. De Twaalf, hun afkomst en geografisch thuis worden op zo’n manier beschreven dat het niet anders kan of de schrijver is er geweest of heeft zich zeer verdiept in deze culturen.
Als lezer is het wel belangrijk dat je openstaat voor toevalligheden en onwaarschijnlijkheden, want dit boek zit daar vol van.
— Janet

Passage uit het boek

‘Max kreeg een schok.
Hier stond een naam die hij jaren geleden had gezien en die hij niet had kunnen onthouden, hoe hij ook zijn best had gedaan. Maar nu de naam zwart op wit stond op een stuk papier dat hij in zijn hand hield, was zijn herinnering glashelder.
Maria’s naam was de eerste van de twaalf die hij tijdens zijn bijna-doodervaring had opgekregen.
Hij keek naar Maria en haar zilvergrijze bloes en vervolgens weer naar het papier.
Zilvergrijs was de kleur waarin haar naam acht jaar daarvoor aan Max was verschenen. Dat kon geen toeval zijn. Er moest een diepere betekenis aan verbonden zijn, misschien wel een verband dat hun leven moest veranderen. Misschien was Maria echt zijn zielsverwant en had hij haar naam daarom opgekregen.
Hij probeerde Maria dat nieuwe verband uit te leggen.’

Leesvoorschrift

De twaalf is een boek dat je in de stille uren van de dag wilt lezen, rond de tijd dat iedereen naar bed gaat en er een serene rust ontstaat, en jij met een zachtgekleurd lichtje de ene pagina na de andere omslaat

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

297 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt het boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.