Duo-recensie: Alexandra Bracken – De Overlevenden (The Darkest Minds-trilogie 1)

Duo-recensie: Alexandra Bracken – De Overlevenden (The Darkest Minds-trilogie 1)


Als Ruby op haar tiende verjaardag wakker wordt, is iets in haar anders dan de dag ervoor. De verandering is voor haar ouders alarmerend genoeg om haar in de garage op te sluiten en de politie te bellen. De verandering zorgt ervoor dat Ruby naar Thurmond, een zwaarbewaakt heropvoedingskamp, wordt gestuurd. Ze heeft weliswaar de mysterieuze ziekte overleefd die als een epidemie onder de jongeren van Amerika rondwaarde, maar ze heeft er iets angstaanjagends voor in de plaats gekregen: bovennatuurlijke krachten die oncontroleerbaar zijn.

ISBN: 9789045209289 – Karakter Uitgevers – Aantal pagina’s: 415 – Young Adult/Dystopisch


*****

4 van de 5 sterren
(5 van de 5) – Petra / (4 van de 5) – Fien


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Ruby is een dappere meid die ondanks alle verkniptheid in haar wereld er toch in slaagt om geen monster te worden, ook al geloven de mensen rondom haar dat niet.’

Hoofdpersonages

*****
— Petra

*****
— Fien

Ruby zit al zes jaar lang in Thurmond, waar kinderen op basis van hun krachten worden opgedeeld in vijf groepen: Blauw, Geel, Groen, Oranje en Rood. Elke groep heeft zijn eigen speciale gave, de ene al wat gevaarlijker dan de andere. Met behulp van Cate, een lid van de Kinderalliantie, lukt het Ruby om te ontsnappen uit Thurmond. Ze ontmoet Liam, Suzume en Chubs, en sluit zich bij hen aan. In hun busje, liefkozend Black Betty genoemd, gaan ze op zoek naar de East River, een plek waar ze beschermd zullen zijn tegen de overheid. Liam is de leider van de club, Chubs zijn goede sidekick en Suzume, of kortweg Zu, is de jongste.

Welk personage is jou het meest bijgebleven en waarom?

PETRA: Ruby. Haar angst voor zichzelf en wat haar krachten kunnen, is op elke bladzijde voelbaar. Ze wil zo graag geaccepteerd worden en tegelijkertijd probeert ze anderen te beschermen, omdat ze bang is dat ze haar eigen krachten niet onder controle kan houden. Ze is moedig en raakbaar, een prachtig personage.

FIEN: Ik sluit me aan bij Petra. Ik vond Ruby echt geweldig en een echt voorbeeld, maar ik moet toegeven dat ik Chubs ook niet snel zal vergeten door al zijn grappige opmerkingen.

Sfeer

*****
— Petra

*****
— Fien

Wat is de kracht van dit boek qua sfeer? Wat voor gevoel had je gedurende het lezen van dit verhaal?

FIEN: In het begin van het boek was ik als lezer wat op mijn hoede. Ik bedoel: het was het begin, er kon van alles gebeuren! Later, toen Ruby ingeburgerd raakte in het groepje van Liam, werd ik wat meer relaxed, ik genoot van het gekibbel tussen Chubs en Liam. Tijdens ongeveer de laatste honderd pagina’s vond ik het heel frustrerend omdat ik het gevoel had dat er iets slechts ging gebeuren en ze het niet zagen aankomen… Het einde heeft me dan ook verscheurd ook al was ik er mentaal op voorbereid!

PETRA: Ja, had ik ook! Ik vond het verhaal beklemmend. Ik heb het boek in een week uitgelezen. Zo snel lees ik nooit. Het verhaal greep me vast en liet me niet meer los. Zelfs als ik niet las, dacht ik aan Ruby en aan wat er zou gebeuren. Ik kon niet wachten om verder te lezen! Wat een fantastisch boek!

FIEN: Aan het gegeven dat je zelfs aan het verhaal denkt terwijl je iets anders aan het doen bent, merk je pas echt hoe goed een boek wel niet is!

Schrijfstijl

*****
— Petra

*****
— Fien

Wat vond je goed en wat vond je tegenvallen qua schrijfstijl?

PETRA: Bracken weet hoe ze haar lezer moet boeien. Ze heeft een vlotte schrijfstijl, geeft net genoeg prijs, zodat je zelf ook gaat meedenken en weet haar personages zo neer te zetten dat ze echt worden. Eigenlijk kan ik niets vinden wat ik vond tegenvallen in de schrijfstijl. Ik ben nu vooral benieuwd hoe het boek in de originele taal, in de woorden van Bracken zelf, wordt verteld!

FIEN: Alexandra Bracken is een natuurtalent! Hoe je zo’n verhaal kan verzinnen en het dan ook nog op zo’n manier kan neerschrijven dat je elk woord gelooft en je steeds meer wilt, is bijna niet te bevatten. Het enige minpuntje, en het is echt maar een klein detail, is dat wanneer ik op internet quotes van de Engelse versie voorbij zag komen, die soms hun charme in het Nederlands verliezen. Maar dat heeft dan meer te maken met de vertaling.

PETRA: Wat was zo’n quote? Ik ben wel nieuwsgierig!

FIEN: De quote die me aanspoorde om dit boek te gaan lezen was: “Let’s carpe the fuck out of this diem.” Die vond ik zo origineel, daarom was ik wel een beetje teleurgesteld om in de Nederlandse versie “Tijd om de dag te plukken” terug te vinden, maar dat neemt niets weg van de kracht van De overlevenden.

Heb je eerder iets van deze auteur gelezen?

FIEN: Ja, een tijdje geleden las ik Passenger van haar. Dat vond ik ook een erg leuk boek; wel over een totaal ander onderwerp: tijdreizen. Maar nu ik erover nadenk kan ik wel enkele gelijkenissen vinden: net als Ruby was Etta, het hoofdpersonage in Passenger, een erg sterke persoonlijkheid en ook haar wereld werd op zijn kop gezet. Bovendien eindigt Passenger ook met zo’n enorme cliffhanger waardoor je onmiddellijk verder wilt lezen!

PETRA: Passenger klinkt goed zeg! Voor mij was dit het eerste boek dat ik van Bracken lees, maar ik had er al veel over gehoord. De trilogie kwam regelmatig voorbij in de rij van favoriete boeken van boektubers.* Dit boek doet me denken aan de film ‘The Maze Runner’. Een realistisch gevecht tussen mensen en wat hen beangstigt in een dystopische wereld. Een wereld die misschien binnen een eeuw werkelijkheid zou kunnen zijn.
* boekbloggers op YouTube.

FIEN: Ik had ook al gemerkt dat De overlevenden als een klassieker bestempeld werd door de boektubers, ook al is het boek nog niet zo lang uit als bijvoorbeeld de Harry Potter-serie. Dit wil ook wel wat zeggen over Alexandra Bracken’s kunnen, volgens mij. Bij dit boek heb ik me ook afgevraagd of dit ooit onze realiteit zou kunnen zijn, dus ik kreeg wel dezelfde vibe als jij, Petra.

Passage uit het boek

‘Mijn hele lichaam was een aardbeving van angst, en zodra mijn voeten de vloer raakten maakte mijn geest zich los. Alles kwam eruit, elke gedachte, elke vrees en elk beeld. Ik zakte tegen het hekje langs het bed en greep dat stevig vast, probeerde me vast te klampen aan het bewustzijn.
De zwarte vlekken zweefden nog steeds voor mijn ogen toen de SPE’er blafte: ‘Schiet op! Denk maar niet dat je hier nog een nacht mag blijven alleen maar door je aan te stellen!’
Ondanks de harde woorden zag ik een piepklein flintertje angst in zijn ogen. Dat moment, de overgang van angst naar woede, kon de samenvatting zijn van wat elke soldaat in Thurmond voelde. We hadden geruchten gehoord dat militaire dienst niet langer vrijwillig was, dat iedereen tussen de tweeëntwintig en de veertig het leger in moest. En de meesten kwamen dan in de nieuwe Psi-tak terecht.
Ik klemde mijn kaken op elkaar. De hele wereld draaide om me heen, probeerde me terug naar zijn zwarte kern te trekken. Toen kwamen de woorden van de SPE’er bij me terug.
Nog een nacht? dacht ik. Hoelang ben ik hier dan geweest?’

Leesvoorschrift

Op een regenachtige avond, met een flesje water bij de hand en bijna alle lichten uit, alsof je niet thuis bent. Zo kun je ongestoord dit boek lezen tot in de late uurtjes van de nacht. Voor je het weet, bevind je je op de achterbank van Black Betty en zing je net als Liam mee met de oude klassiekers.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

55%

45%

Hoe dik is de pil?

415 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?

 


boekiewoogie-beeldmerk


+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.