Het grote jaarlijkse festival van Terschelling, Waar, wordt voor het tweede jaar achtereen afgeblazen als gevolg van een pandemie. Als Johan Barg, directeur van Waar, vervolgens spoorloos verdwijnt met het totale festivalvermogen, slaat de wanhoop toe.

Militante actiegroeperingen, gasboringen en megalomane nieuwbouwprojecten in de duinen maken dat de sfeer op het eiland nog gespannener raakt. Wanneer er een lijk aanspoelt op de Noordsvaarder, is de chaos compleet. Niemand voelt zich nog veilig en de politie probeert de onrust te beteugelen.

Als de moordenaar onvindbaar blijkt en er nog meer slachtoffers vallen, wordt de hulp van eilandkenner en misdaadonderzoeker Koch ingeschakeld. Maar dan wordt Koch zelf door duistere krachten beschuldigd van corruptie en komt de dreiging wel heel dichtbij.

ISBN: 9789493059948 – Uitgeverij Palmslag – Aantal pagina’s: 368 – Thriller

3 van de 5 sterren – Frederique

Recensie in één zin

‘Het Festival is origineel en sluit uitstekend aan bij de tijd waarin we leven.’

Hoofdpersonages

Het Festival heeft een flinke hoeveelheid personages die de revue passeren, gelukkig staat er een overzicht van de personages voorin in het boek.
In het onderzoek van de vermissing van Johan Barg hebben rechercheurs Jansema en Tak het voor het zeggen. Beiden zijn speurders van het eerste uur, maar relatief onbekend met het reilen en zeilen van Terschelling.
De échte hoofdpersoon is Bert Koch, oorspronkelijk neuroloog en in zijn vrije tijd hobbyspeurder. Hij wordt door de politie van Leeuwarden en Groningen benaderd om als consultant en adviseur op te treden, hij kent immers Terschelling.
Daarnaast wordt het team bijgestaan door oud-hoofdinspecteur Popma, Koch’s assistente Dinah en een aantal niet geheel legale hackers. Door slim redeneren en de juiste vragen te stellen weet Koch de chaos op Terschelling te doorgronden en het mysterie op te lossen.
— Frederique

Sfeer

Aan het begin van Het Festival volgen de gebeurtenissen elkaar in een razend tempo op, de spanning is echt om te snijden. Dit zakt het in het midden wat in, dit komt overeen met het onderzoek van Koch en de politie, dat ook spaak loopt. Tegen het einde komt de spanning weer terug en lees je het boek rustig in één ruk uit.
— Frederique

Schrijfstijl

Bernink heeft een aparte schrijfstijl waar je echt wel even in moet komen. De zinnen zijn heel kort waardoor je aan het begin heel hakkerig leest. Als je er eenmaal in zit valt het niet meer op en merk je er niet veel meer van, dan leest Het Festival lekker weg.
— Frederique

Passage uit het boek

‘De festivalkoorts liep op en de hoge temperatuur deed ook haar werk.
Frans Fentener, festivalvoorzitter, zag zijn mensen, zijn team, spatten van de energie. Klaar om er na een jaar gedwongen rust weer tegenaan te gaan.
Johan Barg, festivaldirecteur, financieel brein en alleskunner, zat relaxt op zijn achterover gekantelde stoel datzelfde team te bestuderen. Hij was niet van zijn à propos te brengen. Altijd ontspannen, nooit gehaast. Cool. Bij Johan geen koorts, in wezen was hij het gezicht van Waar. De koning. Barg was Waar.
Dit was de kernclub. Acht mensen. Hier werden de zaken bedacht en geregeld. Het centrum van het festival: het jaarlijks terugkerende culturele festijn in juni, podium en inspiratiebron voor theatermakers, muzikanten en beeldend kunstenaars uit binnen- en buitenland. Vorig jaar was het festival voor de eerste keer in zijn bestaan afgeblazen, zoals alle festivals in het land en in de hele wereld waren afgelast. Ruim van tevoren hadden ze vol ingezet op dit jaar. De schade zou dubbel en dwars worden ingehaald. Dan zou het ellendige virus de aftocht hebben geblazen. Niets was echter minder waar. Het was een nachtmerrie.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Peter J.L.M. Bernink – Onder schuilnaam

Recensie: Camilla Läckberg en Henrik Fexeus – Box