De veertienjarige Tommy is voorbestemd voor een hard en uitzichtloos leven in de mijnen. Elke dag daalt hij af in het stoffige en benauwde duister, dat een hartverscheurend contrast vormt met de statige huizen net buiten het dorp. Tijdens zijn strooptochten op de uitgestrekte landgoederen fantaseert Tommy over een andere, betere toekomst, ver weg van de mijnen.

De enige die hem begrijpt, is zijn beste vriendin Josie uit het naburige mijnwerkersdorpje. Zij heeft zich nooit onderdeel gevoeld van haar familie en weet pas weet bij wie ze thuishoort als ze Tommy ontmoet. In hun grimmige leven zorgt alleen het mysterieuze, verlaten landhuis dat tussen hun dorpen in staat voor enige afleiding. Heston Manor is na een familietragedie afgesloten en sindsdien onbewoond. Als Josie en Tommy een groot geheim over de bewoners ontdekken, zal hun leven nooit meer hetzelfde zijn…

ISBN: 9789401613897 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 414 – Roman

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Een boeiende historische roman, die je in alle opzichten laat meeleven met de hoofdpersonen.’

Hoofdpersonages

De twee onbetwiste hoofdpersonen van Het geheim van Silvermoor zijn Tommy en Josie, de hoofdstukken zijn (afwisselend) vanuit hun perspectieven geschreven. We volgen Tommy en Josie vanaf het moment dat ze een jaar of twaalf zijn tot het moment dat wij ze als jongvolwassenen acht jaar later weer verlaten. Het boek beslaat de periode van 1897 tot en met 1905.
Tommy ziet het helemaal niet zitten om in de mijn te moeten werken, het is daar donker en eng. Hij wil zichzelf ontwikkelen en een beter leven gaan leiden. Het is echter niet eenvoudig om je te ontworstelen aan het milieu en het leven dat al voor je geboorte voor je vast lag.
Josie voelt zich niet op haar gemak in haar gezin en heeft steeds vaker ruzie met vooral haar moeder. Josie heeft zo haar eigen ideeën over wat een goed leven is en voor haar is de maat vol als haar ouders haar de mijn in willen sturen om geld te verdienen.
— Isolde

Sfeer

Tracy Rees heeft de sfeer in de mijnwerkersdorpjes goed weten te treffen. Het is allemaal uitzichtloos en stoffig. Mensen denken vrij bekrompen en schikken zich in hun lot. Het is allemaal in schril contrast met de rijkeren, de eigenaren van de mijnen bijvoorbeeld, die zich kunnen wentelen in luxe en zich over het algemeen weinig gelegen laten liggen aan het lot van hun medewerkers.
Je wordt soms boos. Op de bekrompenheid en liefdeloosheid van de ouders van met name Josie. Op de slechte omstandigheden waaronder mijneigenaren mensen laten werken en hun onwil om daar iets aan te doen. Op het beperkte wereldbeeld waar mensen hun keuzes op baseren. Laten we vooral blij zijn in 2021 te leven, en niet 120 jaar terug…
Verwacht geen spannend boek waarin de ontwikkelingen elkaar in hoog tempo opvolgen, Het geheim van Silvermoor neemt volop de tijd om karakters en situaties goed en beeldend te beschrijven.
— Isolde

Schrijfstijl

Het geheim van Silvermoor leest prettig. De hoofdstukken zijn niet lang en er gebeurt genoeg om het verhaal boeiend te houden. De vertelperspectieven wisselen geregeld af tussen Tommy en Josie, precies op het moment dat je je afvraagt hoe het eigenlijk met de ander gaat. Want ze zijn dan wel bevriend, hun levens spelen zich meer gescheiden dan gezamenlijk af. Rees laat je meeleven en meevoelen met de hoofdpersonen en zorgt voor verschillende spannende en verrassende momenten. Het geheim dat Tommy en Josie ontrafelen geeft extra glans aan het verhaal.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Terwijl ik met Flinty op en neer door de tunnel liep, gingen mijn gedachten regelmatig terug naar wat hij had gezegd over wat hem op het landgoed vasthield. Ik begreep hem volkomen. Dezelfde dingen zorgden er voor dat ik voor een shilling per dag keer op keer de mijn in ging, ook al bewees ik dat het geen leven was. De redenen voor mij waren mijn familie, de financiële noodzaak, de meesters en het gebrek aan kansen, en overal zat wel iets van waarheid in. Maar wat Marius had gezegd, sloeg evenzeer op mij. Er hoefde zelfs geen letter aan veranderd te worden.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Tracy Rees – Het familiegeheim van Florence Grace

Onze leestips voor de zomer